به گزارش خبرنگار پایگاه خبری دیده بان البرز، محمد خسروشاهی، رئیس بخش تحقیقات بیابان مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور امروز در سومین همایش ملی بیابان که با وقفه ای طولانی مدت، در سالن اجتماعات امام خمینی (ره) دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: بیابان زایی عمدتاً بازخورد فشارهای انسانی بر طبیعت و محیط زیست است، فرایندی پس رونده و رو به زوال که مظاهر حیات را در همه اشکال آن به نیستی تهدید می‌کند.
وی شاخص های غیرفعال بودن پدیده بیابان زدایی را برشمرد و بیان کرد: هجوم ماسه‌های روان، افت کمی و کیفی آب‌های زیرزمینی، کاهش حاصلخیزی خاک، شور و قلیایی شدن اراضی، کاهش تنوع زیستی، تخریب پوشش گیاهی و برهنگی زمین، افزایش حساسیت اراضی به فرسایش، سخت شدن و سله بستن لایه خاک، فرونشست زمین، افزایش سیل خیزی، فزونی مواد سمی در خاک، قحطی و محو آبادی ها و مهاجرت زیست محیطی از جمله این شاخص ها هستند.
خسروشاهی عنوان کرد: بیابان زایی، پدیده‌ای به ظاهر نامحسوس اما ویرانگر است که به عنوان تخریب سرزمین از آن یاد شده، بر همین اساس در کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل مفهوم بیابان زایی تعمیم بیشتری پیدا می‌کند. با توجه به کم توجهی یا بی توجهی به قوانین طبیعت، آلودگی هوا در کلانشهرها، فرسایش بادی و آبی خاک در عرصه‌های طبیعی، بحران آب و افت شدید آبخوان‌ها، فرونشست زمین، تخریب مراتع، گستردگی شوره زارها و کویرها و نهایتاً تاخت و تاز ریزگردها و سایر فرایندهای بیابان زایی، نمونه‌های عینی کم توجهی به منابع طبیعی و محیط زیست هستند.
رئیس بخش تحقیقات بیابان مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور مطرح کرد: بیابان زایی امنیت معیشت را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است مردم را به ترک خانه‌های خود وادار کند بنابراین سرزمین رهاشده دیگر نمی‌تواند به صورت یک پایگاه امرار معاش محسوب شود، ناگفته نماند که بیابان زایی بر امنیت اجتماعی نیز تأثیر دارد زیرا به دلیل کمبود منابع و مهاجرت در مقیاس وسیع یک تهدید برای هویت ملی محسوب می‌شود.
رئیس سومین همایش ملی بیابان: شاهد کاهش جنگل ها هستیم
حسن احمدی، رئیس سومین همایش ملی بیابان نیز در این همایش گفت: روند تخریب منابع طبیعی تجدید شونده به گونه‌ای است که در صورت فقدان سیاستگذاری مناسب برای کاهش و قطع عوامل تخریب، روز به روز شاهد زوال بیشتر آنها خواهیم بود. امروزه با توجه به افزایش جمعیت و بهره برداری بی رویه از این منابع، دچار ناهنجاری شده‌ایم. در دنیا ۴۳ بلای طبیعی و در ایران ۳۴ مورد بلا وجود دارد که نتیجه تخریب آب، خاک و پوشش گیاهی هستند.
وی با بیان اینکه در چنین شرایطی مدیریت استراتژیک بسیار حائز اهمیت است که بتواند با مخاطرات موجود و تبعات آن مقابله کند عنوان کرد: در دهه ۳۰، ایران دارای ۱۸ میلیون هکتار جنگل بود اما اکنون به ۱۲ میلیون هکتار کاهش یافته است. در حال حاضر ۶۹۵ دشت در کشور وجود دارد که از این تعداد ۲۲۷ دشت آزاد و بقیه ممنوعه هستند که تا چند سال آینده، سایر دشت‌ها نیز ممنوعه می‌شوند. شاخص‌های بین المللی نشان می‌دهد که نباید بیش از ۴۰ درصد آب‌های زیرزمینی استفاده شود، در غیر اینصورت بحران رخ می‌دهد، پس باید میزان آب زیرزمینی را تا ۱۱ میلیارد مترمکعب نگهداریم اما برخی استان‌ها حدود ۹۰ درصد آن را استفاده می‌کنند.
خبرنگار: صدیقه صباغیان
انتهای پیام/
