لزوم توجه خانواده ها به قوانین مدرسه/ تحقیر دانش آموزان یکی از مصادیق کودک آزاری عاطفی است

به گزارش پایگاه خبری دیده بان البرز، این روزها تصاویری از برخورد برخی نیروهای آموزش و پرورش با دانش آموزان در فضای مجازی منتشر می شود که واکنش های شدیدی را در میان خانواده ها به دنبال داشته است. این گونه رفتارها قطعا تاثیرات منفی بر سلامت روانی دانش آموزان را خواهند داشت اما لازم است قبل از هر گونه اظهار نظر در مورد درست یا نادرست بودن این رفتارها، تمام جوانب و علل بروز چنین اتفاقاتی در نظر گرفته شود.

رضا فریدی، روانشناس بالینی و کارشناس آسیب های اجتماعی در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری دیده بان البرز در این رابطه گفت: مدرسه یکی از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻧﻬﺎدﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ و آﻣﻮزﺷﯽ و در واقع، اﺻﻠﯽﺗﺮﯾﻦ رﮐﻦ ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ دانش آموزان اﺳﺖ و اوﻟﯿﻦ و اﺳﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ در این مکان ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻌﻠﻤﺎن و ﻣﺮﺑﯿﺎن ﻗﺮار ﮔﯿﺮد، ﺷﺨﺼﯿﺖ دادن ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن اﺳﺖ اما از سویی نیز نمی توان تربیت دانش آموز در فضای خانواده را نادیده گرفت.

وی ادامه داد: اوﻟﯿﻦ چیزی که در اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ باید مورد توجه ﻣﻌﻠﻤﺎن و ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻣﺪارس قرار گیرد، تثبیت شخصیت دانش آموزان و سپس پرداختن به امور تربیتی آنان است زیرا ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﺷﺨﺼﯿﺖ دانش آموز ﻣﯽﺗﻮان دﮔﺮﮔﻮﻧﯽﻫﺎﯾﯽ در نهاد او به وﺟﻮد آورد که تضمین کننده رفتارهای او در زندگی، آینده شغلی و اجتماعی خودش باشد.

این روانشناس بالینی بر حفظ آبروی دانش آموزان توسط معلمان در زمان بروز خطاهای خواسته یا ناخواسته تاکید و  اذعان کرد: در برخی موارد مشاهده می شود برخی از افرادی که مسئولیت تعلیم و تربیت فرزندان ما را بر عهده دارند هنگام بروز اشتباهی از سوی دانش آموز، به جای حفظ آبروی او و پنهان کردن موضوع، عمل وی را بزرگ جلوه می دهند و به تنبیه وی اقدام می کنند که قطعا نتیجه ای معکوس خواهد داد.

فریدی با تاکید بر اینکه به هیچ عنوان منکر رفتارهای ناشایست برخی دانش آموزان و دلسوزی های معلمان نیستم خاطرنشان کرد: برخوردهایی که در چنین مواقعی به خصوص در حضور دیگران با دانش آموز صورت می گیرد، شخصیت وی به عنوان بزرگترین سرمایه معنوی نوجوان نادیده گرفته شده و به نوعی خدشه دار شده و از بین می رود و تاثیرات زیانباری بر رفتار و کردار وی در آینده دارد.

دلیل برخورد اولیای مدرسه را جویا شوید

وی در بخش دیگری از سخنان خود اشاره کرد: البته اینکه چه رفتاری از دانش آموز سر می زند که معلم را تا این حد خشمگین و وادار به ضرب و جرح می کند نیز جای بحث دارد و اینکه خانواده ها باید بیشتر در تربیت فرزندان خود دقت نظر داشته باشند و اگر خود نمی توانند رفتارهای نوجوانشان را تحمل کنند به معلم نیز حق بدهند که می تواند عصبانی شود اما این به این معنا نیست که معلم حق داشته باشد هر نوع رفتاری با کودک یا نوجوان داشته باشد.

این کارشناس آسیب های اجتماعی با اشاره به انتشار تصاویر رفتارهای تنش زا در برخی مدارس، فضای مجازی را چاقوی دولبه دانست و تصریح کرد: اگر برخوردهای تند و بعضا تحقیرآمیز معلم با دانش آموز در فضای مجازی نیز منتشر شود آثار تخریب آن بر شخصیت نوجوان و جوان، ده ها و شاید صدها برابر خواهد بود تا جایی که همین برخوردها باعث شده دانش آموزی از ادامه تحصیل منصرف شده و به نوعی سرنوشت او تغییر کند.

وی یادآور شد: ﺗﺤﻘﯿﺮ، ﺗﻮﺑﯿﺦ و ﺳﺮزﻧﺶ داﻧﺶ آﻣﻮزان به خصوص در جمع همنوعان خود را، می توان یکی از ﻣﺼﺎدﯾﻖ ﮐﻮدك آزاری ﻋﺎﻃﻔﯽ نیز داﻧﺴﺖ، در چنین شرایطی ممکن است جسم نوجوان یا جوان آسیب نبیند اما جایگاه شخصیتی و اعتبار وی نزد دوستانش خدشه دار شده و پس از انجام موارد مذکور نمی تواند اعتماد به نفس لازم را در زندگی اجتماعی خود داشته باشد.

فریدی اشاره کرد: گاهی مشاهده می شود دانش آموزی از نظر درسی ضعیف تر از سایرین بوده و نمی تواند پابه پای دوستانش تکالیف محوله را به خوبی انجام دهد، در چنین مواقعی بهتر است تشویق و راهکارهای موثر در تقویت روحیه خودباوری از سوی معلم، جای خود را به سرزنش و تحقیر دهد چرا که در صورت بروز تنبیه یا تحقیر، حس بیگانگی نوجوان با فضای آموزش بیشتر شده و کناره گیری وی از جمع را به دنبال خواهد داشت.

تشویق را جایگزین تنبیه کنید

این روانشناس بالینی اظهار کرد: در چنین شرایطی از مسئولین مدارس انتظار می رود درﺻﺪد ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺗﺸﻮﯾﻖ دانش آموزان ﺿﻌﯿﻒ تر ﺑﺎﺷﻨﺪ و آﻧﺎن را ﺑﺮای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎی ﮐﻢ و ﺟﺰﺋﯽ ﺗﻤﺠﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪ و اﮔﺮ نوجوان به تنهایی ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری ﻧﯿﺴت از خانواده، دوستان، اﻗﻮام و حتی ﻫﻤﮑﻼسی های وی درخواست همکاری کنند تا نتیجه مطلوب حاصل شود.

وی با تاکید بر لزوم رعایت قوانین مدرسه توسط خانواده ها و دانش آموزان گفت: در هیچ جای دنیا نقض قوانین، پسندیده نیست و قطعا مدرسه و محیط های آموزشی نیز از این قائده مستثنی نخواهند بود اما گاهی رفتارهای خانواده ها باعث می شود دانش آموز این قوانین را جدی نگرفته و بدان ها احترام نگذارد و اینجاست که تنش میان دانش آموز و اولیای مدرسه آغاز می شود.

فریدی تاکید کرد: نحوه تربیت فرزند در خانواده نیز به اندازه رفتار معلم با دانش آموز، از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا تحمل یک دانش آموز پرخاشگر، گستاخ و یا در برخی موارد بی ادب به مراتب دشوارتر از تربیت اوست. گاهی مشاهده می شود برخی خانواده ها تا جایی از رفتار فرزند خود کلافه می شوند که حاضرند هزینه های زیادی را متحمل شوند تا دانش آموز زمان زیادی را بیرون از منزل و یا در کلاس های متعدد سپری کند.

فریدی افزود: این در حالی است که اگر در محیط مدرسه کوچک ترین برخوردی با همان دانش آموز صورت گیرد، اولیای وی اولین نفراتی هستند که در صدد گلایه و شکایت از معلم بر می آیند و در این بین، تنها حرمت ها از میان رفته و تربیت دانش آموز نیز به باد فنا رفته است و نه تنها نتیجه ای حاصل نمی شود بلکه دوگانگی در رفتار و گفتار والدین و اولیای مدرسه دانش آموز را در یک بلاتکلیفی تربیتی قرار می دهد.

وی ادامه داد: پس لازم است خانواده ها نیز در تربیت فرزندان خود نهایت دقت را نیز داشته باشند و در منزل، آن ها را برای ورود به یک محیط و زندگی جدید اجتماعی آماده کنند و شرایط و قوانین لازم را نیز به فرزندان خود آموزش دهند تا شاهد برخورد و تنش میان دانش آموز و معلم نباشیم که این موضوع اثرات زیانبار تربیتی برای دانش آموز به دنبال داشته و چه بسا آینده وی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

این روانشناس بالینی بیان کرد: اولیای مدرسه نیز فراموش نکنند که گاهی یک لبخند ظریف و مهربان معلم و دست نوازش پدرانه و مادرانه وی بر سر دانش آموزی که اشتباهی را مرتکب شده چنان تاثیری بر روحیه او می گذارد که شاید خرید بهترین جوایز از سوی پدر و مادر در طول سال نتواند تا این اندازه موثر باشد، والدین عزیز هم فراموش نکنند کودک و نوجوانی موفق و نزد همه عزیز است که تربیت بهتری داشته باشد.

انتهای پیام/