امیرحسین ابراهیمی، رتبه دوم کنکور سراسری رشته ریاضی، در گفت وگو با خبرنگار پایگاه خبری دیده بان البرز، از احساسات خود زمان قبولی در کنکور و کسب رتبه تک رقمی در کشور می گوید: ابتدا خودم هم باور نمی کردم اما واقعا خوشحال بودم زیرا تلاشهایم نتیجه داده بود و باری سنگین از روی دوشم برداشته شده بود. آن لحظه تمام مسیر سه سال درس خواندن و شبهایی که با تلاش و پشتکار گذرانده بودم، از مقابل چشمانم گذشت.
وی در خصوص انگیزه خود از تلاش در مسیر کنکور توضیح می دهد: دوست داشتم مسیر تحصیلیام را خودم انتخاب کنم و در رشتهای که علاقه دارم و دانشگاهی که همیشه آرزویش را داشتم، ادامه تحصیل بدهم، این انگیزه باعث شد مصمم و جدی به مسیرم ادامه دهم و همه تلاشهایم را برای رسیدن به این هدف متمرکز کنم، برایم مهم بود که تصمیمم بر پایه علاقه و هدف شخصی باشد و این باور، مسیر تلاش و پشتکارم را شکل داد.
ابراهیمی والدین و برادرش را مهم ترین مشوق های خود در این مسیر می داند و ادامه می دهد: آنها همواره از همه نظر مرا حمایت و پشتیبانی کردند و در فراهم کردن فضایی آرام در منزل نقش موثری داشتند چراکه می دانستند آرامش در درس خواندن نقش مهمی دارد. آنها همچنین به من انگیزه می دادند تا این مسیر را با قدرت ادامه دهم.
وی از دوران جنگ ۱۲ روزه به عنوان سخت ترین بخش مسیر کنکور یاد می کند و اذعان می کند: شرایط سختی بود، اتفاقات آن زمان خیلی روی عملکردم تأثیر گذاشت و ذهنم را درگیر کرده بود، بنابراین مدتی از شهر فاصله گرفتم تا بهتر بتوانم تمرکز کنم، تلاش کردم مسیرم را با موفقیت ادامه دهم و مطالعه کنم، با این حال، باید بگویم آن دوران واقعاً سخت بود و عملکردم فاصله زیادی با شرایط عادی داشت.
ابراهیمی با تاکید بر اهمیت برنامه ریزی در موفقیت ها می گوید: روزهایی که مدرسه میرفتم، حدود پنج تا ۶ ساعت مطالعه داشتم و روزهایی که در خانه بودم، معمولاً هفت تا هشت ساعت درس میخواندم و گاهی به ۹ ساعت هم میرسید، در روزهای پایانی و نزدیک به کنکور نیز مدت مطالعه به حدود ۹ تا ۱۰ ساعت رسید. اغلب بهصورت هفته به هفته برنامهریزی میکردم.
وی با بیان اینکه همیشه برای خودم جای جبران در نظر میگرفتم تا در صورت بروز اتفاق غیرمنتظره، عقبماندگیها را جبران کنم، اظهار می کند: هر ثانیه برایم اهمیت داشت و انگیزهام این بود که هیچ تلاشی هدر نرود و تمام زحماتم به ثمر برسد. در آزمونهای آزمایشی شرکت میکردم تا روند مطالعهام منظمتر شود و نقاط ضعفم را شناسایی کنم.
ابراهیمی در خصوص ادامه تحصیلش نیز مطرح می کند: قصد دارم در رشته مهندسی کامپیوتر در دانشگاه صنعتی شریف ادامه تحصیل دهم و در صورت امکان تا مقطع دکتری پیش بروم. دوست دارم شغلم مرتبط با رشته تحصیلیام باشد و بتوانم از مهارتهایی که در حوزه کامپیوتر یاد میگیرم، در شغلم استفاده کنم تا همگرایی بین تحصیل و کارم ایجاد شود.
وی با بیان اینکه هنوز تصمیم قطعی نگرفتهام، چون رشته کامپیوتر بسیار گسترده است اما حوزههای مورد علاقهام شامل برنامهنویسی و سایر مشاغل مرتبط با رشتهام است، توصیه ای هم برای هم سن و سالان خود دارد و ادامه می دهد: این مسیر پر از شکست و تلاش دوباره است و قرار نیست همیشه همه چیز طبق میلشان پیش برود، هرگز در مسیر کنکور ناامید نشوید و ادامه دهید اما دروس و امتحانات نهایی را جدی بگیرید.
گفتوگو: مینا صدیقیان
انتهای پیام/
