به گزارش خبرنگار دیده بان البرز، جواد چپردار، رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر کرج عنوان کرد: آقای شهردار بنده در دو جلسه رسمی و غیرعلنی شورا در معیت و حمایت همه اعضا، به شما به عنوان شهردار منتخب در خصوص مخالفت با فراخوان تاسیس کارخانه زباله سوز، تذکرات لازم، مستند و مثبوت در دبیرخانه محرمانه را ارائه کردم.
وی گفت: مدیریت روزانه ۷۵۰ تن زباله در این کلانشهر با همه نقد و نقصی که در تفکیک، تجمیع و انتقال جاری مترتب یا وارد است، ما را مجاب به اصلاح تکالیف شورا و مدیریت شهری، ردیف ها و تباصر بودجه کرده است، ولیکن کارخانه زباله سوز با همه تبلیغ، ترویج یا حتی منافعی که در آن ممکن یا متصور است، بنا به دلایل اقلیمی، مدیریتی، علمی و تخصصی به هیچ وجه در مصالح شهرداری کرج یا اولویت اول مدیریت پسماند جای ندارد.
رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر کرج مطرح کرد: کنوانسیون استکهلم که در سال ۲۰۰۲ با هدف سلامت انسان، جاندار و محیط زیست در برابر آلاینده های آلی پایدار تشکیل شده و ایران در سال ۱۳۸۵ به آن پیوسته، دو محصول از صنایع، دیوکسین و فوران را جزو مواد خطرناک [Dirty Dozen] دانسته و تلفیق و احتراق ناخواسته مواد [O,H,C,CL] یا همان واکنش، سنتز جدید، در طبیعت وجود نداشته و جز در صنایع زباله سوز، امکان تولید آن میسر نیست.
چپردار افزود: از آنجا که این آلاینده های پایدار از عوامل ایجاد سرطان در جهان هستند، لذا کنگره مقرر کرده تا فرآیندهای غیرسوز بجای زباله سوزها انتخاب و بکارگیری شوند. خاکستر حاصل از احتراق زباله شامل فلزات سنگینی است که استحصال آن خود به فرآیند دیگری وابسته است و تولید یا تحمیل آن به خاک، زیست بوم زمین را به مخاطره خواهد انداخت.
به گفته وی، اولویت عمده و نخست مدیریت پسماند در جهان کاهش تولید، بازیافت و کمپوست زباله هاست، کارخانه زباله سوز اولویت اول یا نهایی، آن هم با ظرفیت بیش از یک هزار تن زباله های تولیدی نیست. میزان آب موردنیاز در فرآیند کارخانه های زباله سوز، استان های مرطوب و باران خیز کشور را دچار چالش کرده، چه رسد به شهر کرج که تغییرات اقلیم، تراکم جمعیت، مجاورت پایتخت، مصارف فزاینده، کاهش ذخایر و منابع آبرسانی به مردم، فضای سبز و باغبانی جاری را نیز مختل کرده است.
رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر کرج اظهار کرد: استقرار کارخانه زباله سوز در مرکز دفن زباله حلقه دره با بهره مندی از زمین، ساختار یا سازه های جاری که تجمیع، پردازش، دفن یا کمپوست روزانه یک هزار و ۵۰۰ تن زباله استان را باید مدیریت کند، چه عواقب یا چالشی در فرض افتتاح چند ساله فراخوان تاسیس یا قرارداد ساخت بر این دوره ازشورای شهر، مدیریت شهری و مردم مترتب می کند؟
وی اذعان کرد: البته ضرورت تاسیس کارخانه زباله سوز با ظرفیت بیش از یک هزار تن، تمرکز زباله سوزی شهر های اقماری در مرکز حلقه دره، آثار تاسیس یا تاخیرات راه اندازی کارخانه زباله سوز در سایر کلانشهرها، اخذ تاییدیه کارخانه های مستقر در کشور از سازمان محیط زیست، اصرار بر اولویت این شیوه در مدیریت پسماند، شرکت های سرمایه گذار، کشورهای خاص، سرمایه های کلان، منابع ارزی و از همه مهم تر حذف نقش شوراهای منتخب مردم در اتخاذ اینگونه تصمیمات را باید بر کنکاش تاسیس کارخانه زباله سوز در البرز و کرج افزود.
چپردار بیان کرد: از نمایندگان مجلس، وزارت کشور، متولیان بهداشت و سلامت، سازمان و نخبگان محیط زیست، شوراهای اسلامی شهر، شهرداران، روسای کمیسیون های خدمات شهری، معاونین خدمات شهری، اندیشمندان و اصحاب رسانه برای مدیریت شایسته و بهینه پسماند که بزرگترین چالش بهداشت، سلامت، محیط زیست و اهم مطالبات شهروندان در کرج، سایر کلانشهرهای کشور و همه شهرهای توسعه یافته در جهان است، مساعدت، یاری و هم اندیشی سازنده و موثر را طلب می کنیم.
خبرنگار: مینا صدیقیان
انتهای پیام/
