حجاب، گل خوشبوی باغچه عفاف

به گزارش پایگاه خبری دیده بان البرز، صدیقه صباغیان در یادداشتی آورده است: پوشش مناسب برای زنان می تواند به عنوان یک سد دفاعی در برابر دیدگان نامحرمان عمل کند. این پدیده موثر به خوبی می تواند در تامین سلامت خانواده ها جلوه گر باشد و آن ها را از منجلاب فروپاشی نجات دهد. با توجه به احادیث دینی و بیانات ائمه اطهار (ع) در خصوص مقوله حجاب، می توان ضرورت رعایت این مهم را درک کرد زیرا در صورت عدم رعایت حجاب، خسارت های جبران ناپذیری که بر اثر این گونه برهنگی ها و بی حجابی ها به بشر وارد می شود، قابل تامل است.

البته باید گفت که حجاب فقط مختص زن و پوشیدن چادر نیست، حجاب واقعی رعایت عفت و پاکدامنی و دوری از پلیدی هاست که بر هر انسانی واجب است. یقینا با رعایت حجاب واقعی از سوی بانوان و نجابت از سوی مردان، اعتماد بیشتری بر مرد و زن حاکم و در نتیجه تمایل جوانان به ازدواج بیشتر می شود که این مسئله بسیار مهم، نقش موثری در مصون ماندن آن ها از گناهان احتمالی خواهد داشت.

در صورت رعایت حجاب از سوی زنان و افزایش آمار ازدواج در جامعه، روابط جنسی به خانواده ها محدود می شود. در واقع، زن محجبه، درخشش و بالندگی خاصی نزد همسر خود دارد و همین امر موجب پایبندی زن به خانواده و مانع از انحرافات مرد می شود که یقینا این موضوع در تربیت و آینده فرزندان آن ها نیز تاثیرگذار است.

حجاب؛ سنگری که محافظ زن در مقابل ترکش های نگاه نامحرمان است

بدون شک مادری که حجاب را برای فرزندانش عامل طهارت جسم و روح معرفی کند، اهل خانه نیز این پوشش را وسیله قرب الهی می دانند و به تدریج رعایت آن را سرلوحه امور زندگی خود قرار می دهند و رفته رفته مشاهده می شود که حجاب با گوشت و خونشان عجین و بخشی از وجود آن ها می شود و چه زیباست جامعه ای که حجاب، قسمتی از پیکره افراد آن باشد.

بر خلاف تصور عده ای که اسیر غربزدگی شده اند و حجاب را محدودیت می دانند، حجاب به عنوان تاج بندگی، نه تنها موجب سلب آسایش زن نمی شود بلکه احترام به حیثیت انسانی و مایه افتخار یک زن و یکی از موارد اعلامیه حقوق بشر و بی اعتنایی به آن ظلم فاحش به زنان جامعه است. بماند که افرادی در خارج از کشور قصد تحریک زنان پاک سرزمین ما را دارند و عده ای ناخواسته در دام آن ها گرفتار می شوند.

با وجود روایات متعدد از معصومین و توصیه های مکرر جامعه شناسان و روانشناسان، در زمینه رعایت عفت زنان، با رجوع به دادگاه های خانواده و مراکز حل اختلاف به سادگی می توان به این نکته رسید که یکی از عوامل مهم در بروز مشکلات زوجین، عدم پایداری آن ها به اصول اخلاقی بوده که در نهایت منجر به تزلزل پیوند زناشویی شده است.

بدون شک پوششی که زن را در برابر تهاجمات خارج از خانه مصون و محفوظ نگه دارد، می تواند عامل رشد و ارتقای سلامت روان خانواده باشد و خانه ای که در آن نجابت حکم فرماست و رواج برهنگی نمایان نیست، در منجلاب فساد غوطه ور نشده و در نتیجه عاقبت بخیری در انتظار اعضای آن خانواده است و چه لذتی بالاتر از عاقبت بخیری؟ در واقع جامعه باید به سمتی برود که زنانش عاشق حجاب باشند.

در این میان نباید تاثیر خانواده ها بر رعایت حجاب در جامعه را نادیده گرفت، با عدم حضور تحریک آمیز زنان و دختران در اجتماع، علاوه بر جلوگیری از روابط نامشروع و حذف فاصله میان زن و شوهر، موجبات آرامش خانواده ها فراهم می شود و تحکیم پیوند زناشویی را به دنبال خواهد داشت زیرا مرد خانواده کمتر، زنان بدحجاب را در جامعه مشاهده کرده و گاهی با آنان برخورد خواهد داشت که موجبات مقایسه همسرش با آن ها فراهم شود.

بنابراین رعایت حجاب و عفاف از سوی افراد یک جامعه مستلزم انجام اقدامات فرهنگی قوی و وجود زیرساخت های لازم است و اگر نخواهیم شاهد نگرانی های مرتبط با مقوله عفاف و حجاب زنان و نوع پوشش آن ها در جامعه باشیم نیازمند فرهنگ سازی در محیط های مختلف هستیم؛ گاهی تشویق بیشتر از تنبیه می تواند در این برهه حساس پاسخگو باشد.

اهدای یک شاخه گل زیبا و کوچک، سنجاق های مخصوص روسری های اسلامی که این روز ها به صورت های زیبا و متنوع در بازار یافت می شوند، تشویق دانش آموزان باحجاب به جای هشدار و تنبیه در مدارس که نتیجه ای معکوس دارد و نیز تقدیر از بانوان محجبه در ادارات به مناسبت های مختلف و ارائه خدمات ویژه به آن ها به جای منع زنان بدحجاب از خدمات اجتماعی می تواند نمونه هایی از راهکارهای نامحسوس مبارزه با بی حجابی باشد.

فراموش نکنیم که بزرگان ما همین افراد بدحجاب یا بی حجاب را در مثل، دختران و خواهران خود می دانند و معتقدند آن ها نیز همان گونه که در راهپیمایی ها و انتخابات، عضوی از این اجتماع هستند امروز نیز اجتماع چند میلیونی این کشور را تشکیل می دهند اما با پوششی متفاوت، که رفع این موضوع نیز نیازمند زیرساخت های فرهنگی لازم مانند جلوگیری از تولید و عرضه پوشاک نامتعارف به بازار و در نهایت امر به معروف صحیح و در نتیجه داشتن خانواده های سالم است.

بدون شک خانواده ای که از سلامت کامل روانی برخوردار باشد خواهان سلامت جامعه نیز خواهد بود و تمام نیروی خود را در جهت تحکیم پیوند زناشویی به کار می گیرد، آن وقت مردان فقط محتاج عشق و مهربانی همسر وفادار خویش خواهند بود و در نتیجه فرزندان آن ها نیز در کانون گرم خانواده شکوفا تر شده و در پی آن جامعه دارای طراوت و شادابی بیشتری خواهد شد و این زنجیره همچنان به یکدیگر متصل است.

انتهای پیام/