پیوست رسانه ای، حلقه مفقوده دستگاه های اجرایی

به گزارش پایگاه خبری دیده بان البرز – مرتضی دهقان آزاد، تحلیلگر رسانه: از آن جایی که در سال های اخیر، بیشترین تحرکات دشمنان بر علیه نظام ما که بیش از تحرکات امنیتی و اقتصادی ما را تهدید کرده و با عنایت به الزامات کاربستی جهاد تبیین، تحرکات تبلیغاتی، جنگ نرم و تبلیغات رسانه ای معاندان برای تسلط بر افکار عمومی است، لزوم تشکیل قرارگاه رسانه ای منسجم و حرفه ای، به عنوان آمادگاه جهاد تبیین، آن هم با هدایت و فرماندهی واحد در مواضع و مواقع دفاع و حمله، بیش از هر زمان دیگری ضرورتی بلاتردید است.

با عنایت به فرمایش مقام معظم رهبری که فرموده اند: «کار تبلیغاتی کار مهمی است و ما در این زمینه، ضعف داریم و در این حوزه باید قوی عمل کرد» و نیز با توجه به شرایط ویژه ای که پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم و تغییر نگاه کلان مدیریتی کشور در عرصه های مختلف به وجود آمده و طی آن سیاست تکیه بر توان داخلی و بهره وری حداکثری از ظرفیت های اقتصاد مقاومتی را در دستور کار قرار داده و رویکرد دستگاه های استکباری را از مقابله مطلق در حوزه های سیاسی، امنیتی، اقتصادی، به حوزه رسانه ای و جهت دهی افکار عمومی معطوف ساخته است، لذا باید ضرورت تشکیل این سامانه دفاعی- رسانه ای در آمادگاه جهاد تبیین و مقابله با سنگ اندازی های دشمنان، بیش از پیش احساس شود.

به عنوان مثال و با توجه به جمله مشت نمونه خروار است، اگر به تحرکات اخیر بی. بی. سی فارسی نگاه کنیم، درمی یابیم که این رسانه نسبت به بی. بی. سیِ فارسیِ چند سال قبل، در تاکتیک ها و تکنیک های رسانه ای، تغییرات فراوانی کرده است؛ چرا که رویکرد آن ها تغییر کرده و برای رسیدن به اهدافی که قبلا در آن توفیقات چندانی نداشته اند، تا جایی که لازم است، برای کسبِ هوده، همه جور هزینه کرده و حتی از روستاها کلیپ و فیلم تهیه کرده و آن را با تحریفات و تاثیرات دلخواه تبیین و منتشر می کنند.

البته بایستی اذعان داشت که اکنون با درک موقعیت نوین و تغییر شرایط موجود، رویکرد رسانه های ملی و استانی ما نیز نسبت به گذشته تغییر کرده ولی استمرار این سیاست، نیازمند حساسیت زدایی و فضای انگیزشی بیشتری است که حتما باید به آن توجه شود. لذا یکی دیگر از رویکردهای دولت سیزدهم این است که کارهای انجام شده را با صراحت و شفافیت تبیین و تبلیغ کند تا مردم در جریان روند توسعه و پیشرفت و نیز مطالبات باقی مانده، قرار بگیرند.

بر همین اساس، از اساسی ترین اقدامات الزامی این است که به تبعِ تبیین شرایط فعلی کشور، شرایط استان البرز نیز تبیین شود و خبرنگاران و مدیران رسانه ها، محرم اسرار مسئولان باشند و بین آنان مفاهمه و مبادله شرایط صورت گیرد تا نیاز سنجی شود که چه مشکلاتی در استان وجود دارد و با در نظر گرفتن برآوردهای لازم، جریان امور، به یک تفاهم کاری دو سر سود، در شرایط موجود، منتهی شود.

بی شک با همبستگی رسانه ای و اشتراک گذاری صادقانه معضلات، مطالبات و عملکردها در بین مسئولان و رسانه ها، جریان قرارگاه رسانه ای، خود به خود، برقرار می شود و در بستر این همایش مبارک، مدیران دستگاه های اجرایی با مدیران رسانه های استانی، سلسله دیدارهایی فارغ از جلسات خبری مرسوم و متداول برگزار می کنند که طی آن، مدیران دستگاه های مختلف، میزان منابع، موانع، ظرفیت ها، تهدیدها و نیز شرایط را با مدیران رسانه ها، با تبادل و تحلیل، تبیین کرده و به اشتراک می گذارند؛ رئوس معضلات و مسائل را شفاف توضیح می دهند تا رسانه ها نیز با اطلاع یابی به موقع و توجیه و اقناع تخصصی، به یاری مسئولان امر شتافته و آنان را در فرآیند خدمت رسانی مطلوب تر و گره گشایی هرچه بیشتر از مردم، به عنوان حلقه واسط مددرسانی کنند.

این ارتباط و تعامل دو سویه، نباید تنها مقاصد و منافع یک سویه را تضمین کند؛ زیرا با توجه به ضعف محرز اقتصاد رسانه، به ویژه در شرایط کنونی کشور و دوران پساکرونا، حمایت جدی و پشتیبانی توامان مادی و معنوی از اهالی خبر و رسانه های اثرگذار و صاحبان قلم های غنی و مخاطبان، از سوی متولیان امر و دستگاه های اجرایی، ضرورتی بلاتردید است. نکته مهم تر اینکه، وقت آن رسیده تا یک بار برای همیشه، نگاه مسئولان تصمیم گیر را به هضم و درک این واقعیت فراموش شده متوجه ساخت که آنان باید علاوه بر الزامی سازی پیوست رسانه ای، به عنوان حلقه مفقوده تمامی دستگاه های اجرایی، جهت ارتقای کمی و کیفی عملکردهای خود، تخصیص اعتبارات ویژه بدین حوزه را در کنار سایر هزینه های جاری مد نظر قرار دهند.

وقتی رسانه های حرفه ای و رسالتمند، تربیون تبیین، تبلیغ و تقنیع عملکردهای نظام و مسئولان و مطالبه گر نیازهای مردم جامعه اند، پس عیناً و ذاتاً، باید در وهله اول، مطالبه کننده و اعاده گر خواسته های به حق و قانونی خود باشند. پر واضح است که اگر ما مطالبه گری نکنیم، باید منتظر باشیم که بی. بی. سیِ فارسی  تریبون مطالبه گری خود را روشن کند و بدیهی است که وقتی این دست از رسانه ها بلندگوی مردم مداری را در دست گیرند، بیش و پیش از هر حرکتی، با لجاج و عناد، تمامی اصول و ارزش ها را زیر پا گذاشته و هدف اصلی آن ها زیر سئوال بردن هویت نظام و عملکردهای مسئولان خدوم در تمام عرصه ها خواهد بود.

اما برعکس، اگر جریان مطالبه گری در رسانه های محلی دارای اشراف، شناخت، شناسه و شناسنامه عِرق و اصالتمندی صورت گیرد، قطعا دشمنان مایوس می شوند و مشکلات مردم با انگیزش و امیدواری و رضایتمندی روزافزون، در بستر برنامه و زمان، نرم نرمک، حل و فصل خواهد شد. بدون تعارف باید اذعان کرد که تمامی مسئولان ما، با درک آنچه تاکنون و در کمال بی توقعی و کم توقعی بر این طایفه نجیب و ایثارگر در جهات مادی و معنوی رفته است، باید قدردان و پشتیبان زحمات و مجاهدات های به ظاهر خاموش و نامحسوس، اما عمیقا ملموس و مشهود آن دسته از اصحاب رسانه و خبرنگارانی باشند که در لباس سربازان گمنام امام زمان (عج) در رسانه، با کمترین چشمداشت، ایثارگرانه، بیشترین میزان مددرسانی در امر پیام رسانی، آگاه سازی، بصیرت افزایی و تزریق روحیه آرامش و اعتماد در جامعه را داشته اند.

با این تفاسیر و شرح جامع شرایط موجود و در هنگامه حملات بی وقفه دشمنان و بمباران خبری خناسان در شبکه های مجازی، به نظر می رسد که داشتن پیوست رسانه ای از الزامات اساسی همه دستگاه های اجرایی است، نه فقط شهرداری هایی که دیرگاهی است، به عابر بانک رسانه ها و محل مناقشات و مراودات این قشر مبدل شده اند! بلکه هم متولیان امر فرهنگ و رسانه و هم تمامی دستگاه های قانونگذاری، اجرایی، قضایی و نظارتی. به فراخور توان مادی و معنوی و داشتن شرایط و امکانات خدمات رسانی های متعدد و متنوع و نیز ظرفیت های موجود، باید در حوزه رسانه، کمک ها، ساماندهی ها و به ویژه بودجه ها و اعتباراتی را تخصیص دهند.

البته، این مهم نه برای تمجید و تعریف صرف بلکه برای همکاری و همراهی روشنگرانه، مطالبه گرانه، منتقدانه، گره گشایانه و دیگر اقدامات عاری از مرض و غرضی که توام با رویکرد فعالیت های حرفه ای و اصیل و اثرگذار باشد؛ به گونه ای که این مساعدات، صدقه محسوب نشده و دست کم یا همسان با دیگر ریخت و پاش های بی حساب و کتاب یا چارچوب مند و با ضوابط و بدون بخل و بستگی و بهانه، لحاظ و اجرایی شود!

وقتی رسانه های خارج نشینی مثل اینترنشنال سالانه ۵۰ میلیون دلار، بی. بی. سی فارسی، ۱۸ میلیون دلار و سایر رسانه هایی از این قماش، اعدادی نزدیک به همین ارقام را در بحث رسانه، هزینه می کنند، نباید هزینه کردن درست و چارچوب مند در ازای تولیدات حرفه ای و اثرگذار را از راستی پیشگان رسالتمند رسانه دریغ کرد که در قالب های به غلط رایج بهای مجیزگویی و یا باج خواهی در مقابل تخلفات و سرپوش گذاری بر نقاط ضعف احتمالی و بدتر از آن، به عنوان حق السکوت در برابر مفاسد و زد و بندهای محتمل فعالیت نمی کنند.

انتهای پیام/