رشد قارچ گونه خبرنگارنماها در البرز/ حال رسانه های مجاز خوب نیست

به گزارش پایگاه خبری دیده بان البرز، صدیقه صباغیان در یادداشتی آورده است: سال هاست که نظارت کافی بر فضای رسانه ای استان البرز وجود ندارد و روز به روز بر وخامت این اوضاع افزوده می شود و آنچه البته به جایی نرسید فریاد ما بود که «مسئولین محترم، فکری به حال خبرنگارنماها و رشد قارچ گونه این عزیزان کنید.» طی این سال ها دولت های مختلف با دیدگاه های متفاوت، نمایندگان مجلس با تفکرات متنوع و مدیران و مسئولان فرهنگی بسیاری روی کار آمدند اما دریغ از ذره ای توجه به گلایه و فریاد خبرنگاران و روزنامه نگاران قدیمی.

مگر نه این است که هر کار و حرفه ای، نیازمند تخصص لازم است و نباید بدون گذراندن دوره های آموزشی، شرکت در آزمون های تخصصی و اخذ مجوز برای صاحبان رسانه ها، کارت خبرنگاری برای خبرنگاران مجموعه های خبری صادر شود؟ مگر هر کس تزریقات بلد بود، مطبی راه اندازی و طبابت می کند؟ مگر هر کس دیپلم کامپیوتر گرفت، شرکت مهندسی و هر کس با موبایل عکسبرداری کرد، آتلیه عکاسی راه اندازی می کند؟

پس چگونه است که برخی دوستان به ظاهر رسانه ای به محض اینکه شغل مناسبی پیدا نمی کنند، مانعی نمی بیینند و به این حرفه روی می آورند و در جلسات و برنامه های خبری در حالی حضور پیدا می کنند که در تمام طول برنامه با یکدیگر صحبت می کنند و پس از اتمام برنامه اخبار را یا از طریق روابط عمومی ها دریافت و یا از سایت های دیگر کپی و بدون ذکر منبع در سایت یا پیج های اینستاگرامی با دنبال کننده های کم، منتشر می کنند؟

چرا نظارت دقیقی بر نوع فعالیت این خبرنگارنماها در کل کشور به خصوص البرز صورت نمی گیرد؟ بارها شاهد بوده ایم که برنامه های سنگینی در سطح شهر برگزار می شود اما از حضور خبرنگارنماها خبری نیست یا اگر هم هست فقط به دلیل این است که به نام خبرنگار مقابل چشم مسئولین سبز شوند اما دریغ از یک قلم و کاغذ و ضبط ویس یا تصاویر مربوط به برنامه. سوال اینجاست که این دوستان عزیز، خبر این برنامه را چگونه پوشش خواهند داد؟

جالب تر اینجاست که به محض برگزاری نشست های خبری که بویی از کارت های هدیه ای که سال هاست رقم آن نیز افزایش پیدا نکرده و ظاهرا تورم در آن تاثیری ندارد به مشام عده ای می خورد دیگر جا برای خبرنگاران میدانی و مجوزدار نیست و صندلی های برنامه از خبرنگارنماهایی که بعضا بدون دعوت یا به وسیله اطلاع رسانی از طریق دوستان خود در جلسه حضور پیدا کرده اند، پر می شود.

اینجاست که آبروی خبرنگاران حرفه ای به خطر می افتد و برخی به خود اجازه می دهند کلمات و جملات توهین آمیز خود را به صورت جمعی و بدون گزینش، نثار همه خبرنگاران کنند. گویی فعالیت برخی خبرنگاران در استان البرز حکایت بقالی سرکوچه ها شده است که هر کس با هر شرایطی می تواند در این زمینه مشغول به کار شود با این تفاوت که برای بقالی مجوز نیاز است اما برای یک کار تخصصی مانند خبر، خیر.

مگر وظیفه خبرنگار، انتقال خبر و مطالبه گری نیست؟ پس چرا برخی خبرنگارنماها در این استان تنها قسمت اول، آن هم از طریق کپی کردن از اخبار روابط عمومی ها بدون تغییر حتی یک نقطه در خبر و یا نت برداری از سایت های دیگر انجام می دهند؟ رسالت اصلی خبرنگار که مطالبه معضلات و مشکلات مردم است در این استان به دست فراموشی سپرده شده و جای خود را به اخاذی از مدیرانی داده که به دنبال سرپوشی برای اقدامات نابجای خود هستند.

خبرنگارنماها، دلالان رسانه ای و فیک نیوزها نام خبرنگار را ابزاری برای رسیدن به اهداف خود قرار داده اند و دغدغه آن ها آگاهی بخشی و رسیدگی به مشکلات مردم نیست و فقط قصد دارند خودی نشاند دهند و از این راه سمی به اهداف مسموم خود برسند. شاید وقت آن رسیده باشد که برای برخی دوباره مرور کنیم که خبرنگار کیست و رسالت اصلی او چیست؟ چه کسی می تواند خبرنگار باشد و چه کسی نمی تواند …

دیگر زمان آن رسیده که مسئولان فرهنگی این استان و متولیان حوزه رسانه که مهم ترین آن ها اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه مطبوعات استان البرز هستند، با سخت گیری های منطقی، نظارت دقیق و بدون در نظر گرفتن سفارش های این مسئول و آن مسئول، کمر همت را ببندند و یک بار برای همیشه این دندان های لق را از جا در بیاورند تا موجب پوسیده شدن دیگر دندان های سالم این عرصه نشوند.

انتهای پیام/