گره کور جوانی جمعیت باید باز شود/ به عمل کار برآید، به سخندانی نیست

به گزارش پایگاه خبری دیده بان البرز، صدیقه صباغیان به مناسبت هفته ملی جوانی جمعیت در یادداشتی آورده است: چند سالی است که جوانی جمعیت و پیشروی ایران به سمت سالمندی دغدغه مسئولان امر شده و در این رابطه جلسات متعددی تشکیل و راهکارهای بسیاری ارائه شده است.

بهره مندی از وام های فرزندآوری، تحویل زمین یا مسکن به خانوده های دارای چند فرزند و … از جمله راهکارهایی هستند که در خلل نشست ها و تصمیم گیری های مسئولان و دغدغه مندان این موضوع مهم، پیشنهاد داده و برخی از آن ها نیز تاکنون عملی شده اند.

اما آنچه مهم تر از همه این موارد و تشویق ها برای خانواده های ایرانی است، ایجاد بسترهای مناسب جهت تشکیل خانواده در سنین پایین و رفع مشکلات اقتصادی جوانان است که پس از رفع این موانع مهم و بزرگ، قطعا هر خانواده ای چند فرزندی را جایگزین تک فرزندی خواهد کرد.

قطعا هر جوانی پس از پایان تحصیلات و یافتن شغل مناسب و درخور شان تحصیلات و تجربیات خود، به فکر تشکیل خانواده می افتد و پس از آن نیز با مشاهده شرایط مطلوب و مناسب، فرزندآوری را یکی از اولویت های مهم زندگی خود قرار می دهد.

با یک حساب سرانگشتی و محاسبه دخل و خرج یک خانواده کم جمعیت به خوبی متوجه می شویم که وقتی پدر خانواده در یک شرکت، اداره، سازمان و یا در محل کسب خود شبانه روز هم کار کند، فرصت پس انداز ندارد و نمی تواند از پس تهیه یک جهیزیه آبرومند یا مخارج عروسی فرزند خود برآید.

آیا تاکنون به میزان افزایش حقوق ها و دستمزدها نسبت به غول بی شاخ و دم تورم توجه کرده ایم که از جوانان انتظار داریم تشکیل خانواده دهند و صاحب چهار یا پنج فرزند شوند؟ آیا به متراژ خانه های ساخته شده و آپارتمان های نقلی به خصوص در کلانشهرها دقت کرده ایم؟ شهریه مهدهای کودک و مدارس کجای برنامه ریزی های ما قرار دارند؟

آیا در جامعه کنونی، بختکی به نام اجاره بها اجازه فکر کردن به تشکیل خانواده را به جوانان می دهد؟ آیا به محض تشکیل خانواده، جوان ما نباید یک واحد حداقل ۵۰ متری برای خود و همسرش تهیه کند؟ آیا حقوق و دریافتی جوانان ما در ادارات و سازمان ها پاسخگوی نیازهای مالی آن ها هست؟

تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چرا دختران و پسران ما علاقه ای به تشکیل زندگی و خانواده ندارند؟ پاسخ واضح و شفاف است. یک جوان از روزی که فارغ التحصیل شده و قصد ورود به باز کار را دارد میانگین حقوق دریافتی ماهیانه وی، در خوش بینانه ترین حالت، بین هشت تا ۱۰ میلیون تومان است.

امروز اگر جوان ما همه درآمد خود را جمع کرده و ریالی از آن را خرج نکند، در پایان سال حدود ۱۲۰ میلیون تومان پس انداز کرده است. این زنجیره همچنان ادامه دارد و او باید سال ها کار و پس انداز کند تا بتواند ودیعه اولیه یک واحد استیجاری خالی را جفت و جور کند. هزینه های عروسی و مخارج لوازم ضروری را نادیده می گیریم.

پس از تشکیل خانواده، نوبت به فرزندآوری می رسد که به محض شنیدن صدای نوزاد، سر و کله برخی صاحبخانه ها پیدا می شود و این پدر و مادر جوان باید به دنبال منزل دیگری باشند و اینجاست که قصه پرغصه خانه به دوشی آغاز می شود و در برخی موارد، خانواده ها مجبور به مخفی کردن واقعیت ها هستند.

آیا مسئولان ما به این موضوع فکر کرده اند که وقتی خانواده ای را به داشتن سه، چهار و پنج فرزند تشویق می کنند، زیرساخت های آن را نیز فراهم کرده اند؟ آیا این فرهنگ سازی در کشور ما صورت گرفته است که مالکان به دنبال اجاره دادن واحد مسکونی خود فقط به یک عروس و داماد کارمند نباشند؟

آیا هزینه نگهداری، خوراک و پوشاک یک نوزاد تا زمان بلوغ و ازدواج را محاسبه کرده ایم که ببینیم پدر و مادر زیر بار هزینه های گزاف زندگی می توانند تمام قد بایستند یا کمرشان زیر بار سنگین مشکلات اقتصادی و معیشتی، درمانی و تحصیلی فرزندان خم شده است؟

دستیابی به اهداف نهایی در رابطه با جوانی جمعیت، فقط با برگزاری نشست ها و تصمیم گیری ها و مطرح کردن مباحث اقتصادی و ارائه خدمات تشویقی به جوانان میسر نمی شود بلکه این موضوع نیازمند فرهنگ سازی، افزایش حقوق متناسب با تورم و احداث مسکن ارزان قیمت اما باکیفیت است که باید قبل از خرده فرمایشات به آن ها توجه شود.

کاهش هزینه های درمانی، تسهیل در دریافت وام های مختلف و جلوگیری از سنگ اندازی ها و … می توانند از جمله گام های اولیه در مسیر جوانی جمعیت باشند. افزایش سرانه های ورزشی، آموزشی، درمانی و مواردی از این قبیل نیز باید از سوی مسئولین مورد توجه قرار گیرد.

بنابراین هر زمان این زیرساخت ها فراهم و شرایط مهیا شد، می توانیم از جوانان بخواهیم در سنین پایین ازدواج و زندگی خود را با شنیدن صدای نوزاد و بازی های کودکانه فرزندانشان شیرین تر کنند اما آنچه در حال حاضر مشاهده می شود، شرمندگی پدران و مادران در تامین مخارج اولیه و ضروری فرزندان است.

سخن زیاد است و مجال کم؛ توجه به سیاست های ابلاغی از سوی رهبر معظم انقلاب و دغدغه ایشان در مورد سالمندی ایران و گرایش به سمت جوانی جمعیت می تواند راهگشا باشد به شرطی که مسئولان و متولیان امر برنامه های اجرایی را به تعویق نیندازند و در عمل نشان دهند که پای کار جوانی جمعیت هستند، به عمل کار برآید به سخندانی نیست…

انتهای پیام/